wtorek, 2 kwietnia 2013

Klucze.

Słuchasz, ale czy słyszysz? 
   Czy kiedykolwiek zdarzyło się, że słuchałeś, a nie słyszałeś wędrowcze? 
Nie zechciałeś znaleźć klucza do drugiego człowieka? 
A może nawet do samego siebie?


 

Słuchaj uważnie słów i historii swoich rodziców wędrowcze, 
abyś nie żałował, że nie słuchałeś kiedy mogli do Ciebie mówić.Słuchaj ich i pytaj.

Abyś nie pozostał bez odpowiedzi, których już nie usłyszysz.
Bo kiedy ich nie będzie na tym łez padole, będą z Tobą blisko, będą w Tobie.
Ich słowa i historia będą Cię wspierać i ogrzewać Twą duszę.


Słuchaj uważnie słów swoich dzieci. Słuchaj cierpliwie i mów do nich kiedy pytają.
Twoje słowa i historia będą w nich na zawsze.Będą je wspierać i ogrzewać, 
kiedy was już nie będzie.

Słuchaj cierpliwie słów swoich przyjaciół. Zamiast "łatwej"krytyki, pouczania-wysłuchaj.
Przecież każdy z nas ma inną historię, zbierał inne doświadczenia.
Czasami wystarczy wiedzieć, że jest obok nas, ktoś kto wysłucha kiedy będziemy w potrzebie.

Słuchajcie, pytajcie, mówcie.

Tyle bym chciała od Ciebie usłyszeć mamo.
Zdarzyło się tak, że nie słuchałam, siebie, rodziców, dziecka, przyjaciół.Mogę teraz przeprosić siebie za to i przepraszam.
Ale już słucham i dalej uczę się tego... słuchać



Brak komentarzy :

Prześlij komentarz